პროზა

• პაემანი

დარეკა ტელეფონმა
-ალლო, წაიჩურჩულა მან.
-ვიქტორია, ეს მე ვარ. მოდი შევხვდეთ დღეს შუაღამისას.
-კარგი, ძვირფასო.
-და გთხოვ, არ დაგავიწყდეს დღეს, შამპანიურის წამოღება,-თქვა მან.
-არ დამავიწყდება საყვარელო, მე მინდა, რომ დღეს საღამოს ერთად ვიყოთ.
-იჩქარე მე არ მაქ ლოდინის დრო!-თქვა მან და ყურმილი დაკიდა.
მან ჩაისუნთქა, შემდეგ გაიღიმა
საინტერესოა, ვინ იყო?-თქვა ვიქტორიამ

ნიკოლ ვედდლი